9 Ağustos 2011 Salı

KALBİMİN KARAVANA ATIŞLARI

Geriye kalan sadece karşılıksız aşklar olmuş kıymetli olan, bazıları hayalmiş... Yıkmamış, bozguna uğratmamış, sırtıma saplanan hançerler acıtmamış...


Ne diyecektim; "Seni düşünmeden bir anım bile geçmiyor" mu? Demedim, diyemedim... Oysa kafamdan her geçen önce sana uğrardı, sonra bana çarpardı... Gözümdeki gülümsemeler sendin, somurtmalar sensizliğimdi yani bendim... "Sen" zaten üstüne alınmazdın... İşine gelmezdi beni önemsemek... Çünkü aşkı oyuna dönüştürmek lazımdı, yeni zamanlarda... Kıvrandırmak gerekirdi seveni, acı çektirmek, kendini kıymetlendirmek... "Sen" ancak benim ödediğim aşk kadar değerliydin oysa... Borsacılık oynamayı sevmezdim elimdeki ufacık bakışlarınla... Sen ancak "Öylesine gülümsemiş" olabilirdin, benim için değil...

Senden, karaborsaya düşürdüğün, kimin daha yüksek bedel öderse alabileceği sevgini isteyemezdim... Benim verdiğim değeri de o yüzden öğrenemedin, öğrenemezdin... Ben küçük iktidarcılık oyunları oynamazdım, oynadığım oyunları baştan kaybetmeyi kabullenmek daha lezzetliydi... Sana "his"selerimi devredip, senin "değer"lendirmeni tercih etmek daha bir mantıklıydı... Çünkü o hisseleri, müsvettelere çevirecek olman zaten aşikardı.... Kaybedeceklerim senin cüzdanında, kazandıklarım benim kalbimde birikiyordu... Sığdığı kadarını taşıyordum, sığmadığını gözyaşlarımla atıyordum...

"Sen" diyorum ama bir kişiyi temsil ettiğini sanmayın; kapanmış, açık duran veya açılacak bütün defterlerin kapağındaki tüm isimlerden bahsediyorum... Senden beklentilerimin olması kolay olandı... Ben kendimce zor olanı seçtim, beklentisiz oldum... Yaptığın hiçbir şey beni yıkamazdı başkasına sarılman bile, yıkılmadım... Senin için küçük oyunlar tertiplemedim, seni kendime aşık edecek... Anlamsız bakışlarında, tavırlarında bozguna uğramamam o yüzden.  Beni sevmeni, özlemeni, özel anlamlar yüklemeni istemedim, sırtımı sana döndüm hançerlerini bir bir batır diye, ama bil bakalım neden acımadı...

Ne mi kazandım? Sürekli çarpıp duran kapanan kapılar değil, karavana atışlarıydı kalbimin... Aşkı doya doya yaşadım, elimi uzattığım zaman olman gereken yerdeydin, sol yanımda...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder