EYLÜL'E GİDİYORUM

Her yolum sana çıktı, her yoluma sen çıktın, varış yollarıma da , kaçış yollarıma da... Ayaklarım senden kaçsa da gönlüm sana mahkum...

Şimdi ben gidiyorum ya, senden değil. Senin kimsesizliğine gidiyorum... İstediğin yere...


Bir sonbahar anlatsın sana hüznümü, ayrılık ayı Eylül anlatsın... Gözyaşlarıma bakma sen, çaresizliğimden... Çok istedim kozandan çıkıp kelebek olmanı, renklerinle büyülenmeyi çok bekledim ... Hep o ölüm korkusuydu seni durduran... Ama tek günlük de olsa yaşanacaktı, bir gün o yaşama mutluluğu... Tek günlük de olsa... Kendince hem kendini korudun ölümden, hem beni korudun kendinden...


Şimdi ben örümcek ağları örüyorum kabir azabından geleceğime... Sen gibi sensiz yaşamak istiyorum ve Eylül'e gidiyorum.. Biliyorum ki ben gidince kozandan çıkıp tek günlük ömrünü kucaklayacaksın... Teslim olacaksın yani... Madem öyle istiyorsun, öyle olsun... Keşke o anlarını paylaşsaydık, ne olacaksa olsaydı... En fazla beraber ölürdük be gülüm... Ne kaybederdik ki... Bak yaşamıyoruz zaten...