Sensizlikle mutsuzluğun eşitliği sadece bir sav olarak tartışılırken, senle mutluluğun eşdeğer olduğu tüm savları kanıtlanmış oldun. Tüm gülümsemelerin senden geçtiğini, mutlu tüm hayallerin yapıtaşı olduğunu, boğazıma dizilen tüm lokmaların yolunu açtığını kollarını tekrar benim için açtığında ıspatlamış oldun.
Doğrularımın yalan bir hayatı yaşadığımı sanarken, sen tekrar karşıma çıktın, yanlışlarım doğrularıma çıkan bir merdiven oldu. Ne yapsam boş derken, senden uzaklaşmak adına yapamadıklarım tüm boşlukları doldurdu.
Sen döndün, etrafımda akbaba misali dolaşan yalnızlıklar durdu. Gökyüzünden gözlerini aydınlatan güneş, gözlerinde dondu. Yüzyıllardır yaşanmayan mucizeler oldu. Uyandığım her sabahın, attığım her adımın ve aldığım her nefesin bir anlamı oldu.
ruhunuzun bu tatlı esintisi hiç dinmesin yazılarınız çok anlamlı ve değerli tebrik ederim
YanıtlaSil