EMPATİK OLUN BİRAZ

Yok aslında birbirinizden farkınız. Ayrı bir yere koymaya çalıştıklarımla, ayrı bir yerde unutmaya çalıştıklarım; çıkarlarımız çatışana kadar, size ihtiyaç duyulana kadar farklısınız.

Avuçlarım açık, eliniz pis olsa da tutabilirsiniz elimi.  Bir dokunuşa ayrı bir yer edinebilirsiniz gönlümde. İlla hayatımda olmanıza gerek yok. 


Umursamayanlar, dokunmak istemeyenler var ellerime, belli ederler kendilerini.  Onları zaten ulaşamayacağım yere kaldırıyorum.


"İyi ki varsın" diyebildiklerim, ayrı bir yere koyduklarım... Hani yapmazlar ama zarar verseler de, ihtiyaç anında bulunamasalar da kızamadığım... Fayda beklemediğim insanlardır onlar. Var olsunlar yeter... 

Göz önünde olmasını istediklerim var, seslendiğimde saklambaç oynamaya başlayanlar. Yine de ararım bir süre sizi... Saklandığınız yerden çıkarmak için türlü şirinlikler yaparım da değmediğinizi siz çok güzel anlatıyorsunuz.

Hayatımda işgaliye bedeli ödemeden yer tutuyorsunuz. İşte siz, avucumdaki toz zerrelerisiniz, üfleyince uçuyorsunuz. Üfledim uçtunuz, yazık. Oysa sizinle daha değerliydim. Siz de benimle...


Bir tribe kurban ediyorsunuz insanları. Yakında o triplerden insansız bir hava sahasında, güvensiz bir yaşam inşa ettiğinizi farkettiğinizde çok geç olacak.



Şairin dediği gibi "Şimdi iyi niyetlerimi bir bir yargılayıp asıyorum."... Ve bundan sonra deveye diken olacağım, sana da artık kısmetine ne çıkarsa. 

Bu yazdıklarımı herkes üstüne alınabilir. Kendinizi arasıra sorgulamanız gerektiği hasebiyle... Empatik olun biraz. ;)