SENSİZ BİR ÖZNE

Yaşama tutunma hevesimin içine ediyorsun, etme... Ben giderken arkamdan gelmedin bari çirkinleşip gönlümdeki yerini pisletme.. Yola çıkarken dönüş biletimi sen al demiştim, bana o bileti iptal ettirtme... Yol zaten çamurlu, bir de ayazını gönderme...

Avare gibi, varış noktasız boynu bükük yürüyüşümün haritası sendeyken, beni yanlış yönlendirme... Hiç bilerek kırmadım seni, yine kendimi parçalamama müsaade etme...


Yıllarca yanında kalmak için ürettiğim bahanelerimi, anlamsız hale getirme... Bir zamanlar beni seven kalbinin şimdi nasır tuttuğunu belli etme...


Amacın kazanmak biliyorum ama beni mi, yoksa bensizliği mi? Erken davranıp kendini galip ilan etme... Gün gelir kaybettiklerini görüp isyan etme...


Beraber içmeye yemin etmişken ölüm iksirini, beni yanlız bir kadehe terketme... Bir kaç nevale olarak yanıma aldığım fotoğrafları, yarım bir çerçeveye hapsettirme... "Seni" ve "özledim" kelimelerini sensiz bir öznede söylettirme...