4 Eylül 2019 Çarşamba

SİL BAŞTAN YIKIM

Ağaçlar dikersin, bir rüzgara bakar. Şehirler kurarsın, bir depreme... Süslü cümlelerle kurulan bir aşkı, en bayağı bir küçük söz yıkar... Hayat hep sürprizlerle doludur, çoğu kötü...



Sil baştan başlamak gerek bazen ya hani, sil baştan başlayınca da bir garantisi yok hayatın... Sen ne yaparsan yap, yıkımlar bir türlü bitmez... "Hayatımın en büyük zaferi" dediğin şey, bir anda en büyük yenilgiye dönüşüverir. Nasıl olduğunu anlamazsın bile...


Kör etmişse gözlerini aşk, duymak istememişsen gerçekleri, çatlak dallara tutunuyorsan uçurum kenarında, her şey bir anda bitiverir... Hani iskambil kartlarından kule yaparsın ya saatlerce uğraşıp, bir rüzgarla yok oluverir... İşte tam da böyle bir şeydi senin varlığın... Denemekten yoruldum... 

Gel gelelim sana...

Suçladığım sen değilsin inan... Kör edici gözlerini, sağırlaştıran sözlerini, kırk süzgeçten geçirip, ben olur verdim... "Bana en fazla ne yapabilir ki?" dedim. Zaten vazgeçmek üzere olduğum bir canım vardı, hiç tereddüt etmeden ayaklarının altına seriverdim... Şaşırtmadın... Sen korkarak doğruyu söylerken, ben ayaklarının altında içten içe gülümsüyordum...

Ne olacak şimdi bilmiyorsun değil mi? Ben biliyorum...

1 yorum:

  1. Onun korkarak söylediği doğru ne olabilir ? Ve her ne ise o doğru o korkuyorsa seni neden güldürür ?

    YanıtlaSil